finir

finir [fienier]

I     〈onovergankelijk werkwoord〉

1 eindigen ⇒ ophouden, uitscheiden

2 aflopen ⇒ uit zijn

3 sterven

♦voorbeelden:

1    en finir • ermee ophouden 〈m.b.t. iets onaangenaams〉

      en finir avec • een eind maken aan 〈iets〉; zich afmaken van 〈iemand〉

      〈+ ontkenning〉 un discours qui n'en finit plus • een redevoering waar geen eind aan komt

      〈spreekwoord〉 tout est bien qui finit bien • eind goed, al goed

      rue finissant en cul de sac • doodlopende straat

      il a fini par comprendre • ten slotte begreep hij het

      tu finis par m'ennuyer • je begint me de keel uit te hangen

      il finit sur une anecdote • hij eindigde met een anekdote

  → engrener 

2    sa blessure n'en finissait pas de guérir • zijn wond wilde maar niet genezen

II   〈overgankelijk werkwoord〉

1 beëindigen ⇒ eindigen, afmaken, voltooien

2 leegeten ⇒ leegdrinken, afeten

3 gebruiken tot 't einde

♦voorbeelden:

1    finir sa vie, ses jours à la campagne • z'n laatste levensjaren buiten doorbrengen

      finissez de vous plaindre • houd op met klagen

      il commence par où il devrait finir • hij begint waar hij zou moeten eindigen

      finir en beauté • zegevierend de eindstreep halen, goed eindigen

2    ils finissaient de dîner, quand je suis arrivé • ze waren bijna klaar met eten, toen ik kwam

3    finir un costume • een pak afdragen

v

1) (be)eindigen

2) aflopen

3) opgebruiken

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.